Losse snoertjes kwamen vrij toen ik het muurtje op zolder weer dicht wilde maken. Van de ene kamer die de vorige bewoners gemaakt hebben, willen wij weer twee maken. Het gaf niet een letterlijke schok, maar ik schrok enorm van de ravage die tussen het gipsenwandje tevoorschijn kwam. Veel draden en losse eindjes die aan elkaar geknoopt. Verschrikkelijk wat een ravage.
Het kostte wat moeite om een kundig man te vinden, maar vandaag ben ik ontzettend gelukkig. Hij heeft de zolder weer helemaal veilig gemaakt als het om elektriciteit gaat. De losse draden liggen weer mooi in gele en zwarte buisjes, flexibel maar veilig. De reparateur vertelde er onomwonden bij dat het heel gevaarlijk is geweest boven. Dat er geen brand uitgebroken is, mag een wonder heten.
Vanavond gelijk mijn harmonium weer op volle toeren laten draaien. Het is een groot tweeklaviers pedaalharmonium, met een motor uit de oorlog. Het harmonium is in de oorlogsjaren gebouwd, terwijl de bouwer de grootste moeite had om personeel te vinden. Alle medewerkers waren te werk gesteld in Duitsland. Nu kon ik er eindelijk weer op spelen, al die maanden dat de losse draadjes er hingen, durfde ik het instrument niet te bespelen. Niet helemaal onterecht, zo bleek vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten