Een mooie sketch van Van Kooten en De Bie schoot mij laatst ineens door het hoofd. Een deur verschijnt in beeld, de deur gaat open. Een man met een baard waar Griet Titulaer beroemd mee is geworden. Het meest snorloze gezicht van Nederland, doet de deur dus open. Voor de deur staat een man met de haren gladgestreken naar achteren en niet helemaal betrouwbaar.
Hij heeft een 'pro juve tute kalender' in de aanbieding, waarop foto's staan van een of ander jubileum (uitgesproken met een heuse 'eu') van 'heure meujesteut de veurstin keuningin beuatrix met heur prins cleus'.
Ik herinnerde mij het ineens toen het ging over betrouwbaarheid, vertrouwen en eerlijkheid. De prachtige van Harry van Klingelen, want zo heette het typetje van Van Kooten en De Bie. Vertegenwoordigde een totaal ander type 'betrouwbaar' mens als Jacobse en Van Es. Harry van Klingelen was het type met de encyclopedie die je op de mouw spelt dat je het ding van duizenden guldens gratis krijgt voor evenveel duizend gulden.
Vanavond keek ik De wereld draait door en zag het duo Owen Schumacher en Paul Groot. Ze zijn ook meer typetjes gaan doen en minder imitaties. Daarin scoren ze niet slecht. De yuppen bijvoorbeeld, vind ik een goed voorbeeld van zo'n sketch.
Het verschil tussen een typetje en een imitatie is dat het typetje meer beklijft. Het typetje laat namelijk een mens zien die iedereen onmiddellijk herkent. De typetjes blijven dan als voorbeeld dienen voor een bepaald type mens. Deze mensen zijn minder sterk aangezet als de types, maar bezitten erg veel elementen van de types.
Wat mij laatst verwonderde over Van Kooten en De Bie is de grote actualiteit in hun programma. Ze waren en zijn hierin onnavolgbaar. Koefnoen drijft teveel op sketches die los staan van de actualiteit. Ze missen hierdoor veel van de politiek kritische lading die Van Kooten en De Bie wel hadden.
Het duo Van Kooten en De Bie bediende zich overigens van een apart soort humor, waar niet iedereen begrip voor en mee had. Zo voelde ik me wel laatst een ouwelul toen ik Harry van Klingelen op de werkvloer imiteerde (dit was een imitatie van een typetje). Niemand herkende iets en ze hielden ineens allemaal niet zo van Van Kooten en De Bie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten