Het leren spreken van de taal, is onbewust gebeurd. Leren denken en leren spreken, vallen samen en de herinnering bedient zich ook van taal. Daarom is het als ouder heel bijzonder om bij de taalverwerving van je kind te zijn.
Vanavond vielen de tranen mij in de ogen toen ik Doris voor het eerst 'ik' hoorde zeggen. Haar vingertje tikte tegen haar borst en ze herhaalde het een paar keer. We stonden voor het raam en keken tegen het spiegelbeeld, de duisternis in. Ze keek vooruit, wees met haar vinger naar mij en zei: 'ik, papa', waarna het vingertje naar haarzelf ging: 'ik, baby'.
Later ging de vinger weer terug naar zichzelf en zei ze 'ik'. Ze wees naar mij en zei 'jij'. Ze keek weer naar zichzelf in de spiegeling van de avond en noemde zich 'Tjits' (zo noemt ze zichzelf).
Het lijkt wel of het denken in subject (ik) en object (jij) is begonnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten