Soms stuit je op van die beelden die je ter plekke bedriegen. Eerst zie ik dit beeld, compleet met pijl en ballonnetjes. De versieringen en de plek waar het beeld staat. Dat kan geen echt beeld zijn, dat is een levend standbeeld. Zo levensgroot en op een onverwachte plek, vlakbij mensen die staan te wachten tot ze de zebra mogen oversteken. Het beeld zet net een stap. Wel heel knap gedaan, want het ziet er heel echt uit. Net een echt beeld van brons.
Ik verwacht dat het lichtjes beweegt, zoals een mens die voor standbeeld speelt, lichtjes beweegt. Het beweegt echter niet. Alleen het ballonnetje tikt tegen het papiertje aan op de maat van de wind. Dan kom ik dichterbij. De schubberige afwerking van het brons, duidelijk veroorzaakt door het aangedrukte materiaal. Dat kan geen levend standbeeld zijn.
Inderdaad. Het is een echt beeld. Een beeld waar reclame op geplakt is. Reclame voor iets waar vrouwen hun kleren voor uittrekken, maar hun beha’s en onderbroeken voor aanhouden. Eigenlijk ben ik een beetje teleurgesteld. Dat het geen levend standbeeld is en dat ik geen idee heb waar reclame voor gemaakt wordt.
En de pijl. Alsof een bruiloft hier in het water valt. De ballon om de nek maakt het beeld ongewild onderdeel van de reclame en zorgt onbedoeld voor mijn associatie. Net als dat de wachtende mensen onbedoeld onderdeel worden van deze compositie.
PS
Als je wilt weten waar de dames in lingerie naar verwijzen, kijk dan op deluiehonden.nl/welkomopjebruiloft
Geen opmerkingen:
Een reactie posten