Haar oog traant al onder de douche bij het zwembad. Ik krijg een oranje papiertje in de hand gedrukt. Ze kijkt heel trots. Ik antwoord net zo trots.
Als ik haar op het achterrekje van mijn fiets hijs, begint haar oog weer te tranen. Niet van ontroering. Er is een andere oorzaak. Het oog kijkt rood en is geïrriteerd. Dat terwijl ze een groep verder is bij de zwemles.
We eten heerlijke stamppot rauwe andijvie. Met andijvie uit dekrat.nl. De Leidse kaas bestaat uit de juiste bestanddelen. De gehaktbal is net zo biologisch als smaakvol. Het oog traant opnieuw. Ze vraagt of ik er oogdruppels in wil doen.
Altijd als er problemen met het oog zijn, worden mijn oogdruppels als wondermiddel gehaald. Bij mij helpt het om mijn oog te behoeden voor de oude beschadiging. Als ik droge ogen heb, druppel ik ze. Zo haalt mijn ooglid niet de wond van weleer open.
De druppel valt in het oog. Nu moet ze haar oog dichthouden voor de genezing. Ze belt oma en opa om te vertellen van de stap voorwaarts bij het zwemmen. Het diploma komt nu echt dichtbij. Want na oranje is het zwemdiploma de volgende stap. Ze wil heel graag het diploma halen.
Als ik wat later boven met haar ben, doet het oog het weer. Het doet niet zeer meer. Dat komt door de oogdruppel zegt ze stellig. Ik vraag me af of het de oogdruppel was of het langere tijd gesloten houden van het ooglid. Ik denk het laatste. Zij het eerste.
Misschien ligt de waarheid in het midden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten