Het Keizer Karelplein in Nijmegen is niet een geliefd verkeersplein voor mij. Ik had 2 maanden mijn rijbewijs en wachtte keurig voor het stoplicht. Ineens ging een vrachtwagen voor mij in zijn achteruit. Ik kon niet snel genoeg wegkomen en de voorkant van onze auto werd aan gort gereden.
De vrachtwagenchauffeur bleek bij het invullen van de papieren een dag eerder zijn vrachtwagenrijbewijs te hebben gehaald. Sindsdien zitten onze koplampen niet meer zo mooi in de carrosserie.
Gisteren mocht ik opnieuw over het Keizer Karelplein rijden. Het idee er overheen te moeten, treiterde me al lange tijd voordat we Nijmegen inreden. Bij het aankomen bij de rotonde mocht ik ook nog eens bijna de hele rotonde rijden. Ik begrijp de rotonde niet zo goed. Dat komt vermoedelijk ook omdat het 1 van de weinige echte rotondes in Nederland is. Daar heeft het opkomend verkeer voorrang. Op vrijwel alle rotondes heeft het verkeer dat op de rotonde rijdt voorrang.
Als ik op het Keizer Karelplein rijdt, lijkt het of alle Nijmegenaren precies begrijpen hoe het verkeersplein werkt. Alle bezoekers raken de weg volledig kwijt zodra ze de rotonde oprijden.
Het ging goed. Alleen nam ik een afslag te vroeg, waarna ik wat verderop mocht keren en nog een keer het Keizer Karelplein mocht nemen. Gelukkig 1 afslag. Net als op de terugweg. Ik hoefde enkel voor het stoplicht te wachten. Daar waar het in 2003 misging. Maar zelfs dat ging goed.
In de tweet dat ik het Keizer Karelplein had overleefd, zat evenveel opluchting als verbazing. Wel jammer dat ik op de terugweg de kringloopwinkel van Nijmegen miste, want wat was ik graag in de Nijmeegse vestiging van Kringloopwinkel Het Goed binnengestapt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten