De boom achter ons huis regent kastanjes. De laatste weken vallen elke dag meer kastanjes uit de boom. Een windvlaag is genoeg voor een heuse kastanjeregen. Gelukkig dat ik er bijna nooit onder loop als het gebeurt.
De keer dat ik er stond met een ferme wind, vielen ze allemaal om mij heen. Aan het einde van hun val vielen ze met een doffe plof. Ze stuiterden nog even op het mossige gras. Maar ik bleef ongedeerd.
De twee grootste verzamelaars in huis komen nu dagelijks met zakken vol van deze bruinrode vruchten. ‘Ik maak er poppetjes van’, zei Doris laatst. ‘Maar wat ga jij er eigenlijk mee doen?’ Ik moest een antwoord schuldig bllijven. Ik verzamelde om het verzamelen. Nutteloos en zonder enig doel. Daarom doneerde ik mijn hele verzameling maar in een gulle bui. Zoveel kastanjes had het niet eerder geregend bij Doris.
Het antwoord op haar eigen vraag gaf ze niet veel later zelf. ‘Als ze er liggen, dan moet ik ze oppakken en meenemen.’ Eigenlijk is het gewoon heel leuk om ze te verzamelen. Wat je er dan mee doet, is veel minder belangrijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten