Na het bezoek aan de Late Rembrandt lopen we nog even door de vaste expositie. Doris wil al een tijdje heel graag het werk van de Stomme van Kampen zien. Er hangen twee schilderijen van Hendrick Avercamp in het Rijksmuseum. Het zijn twee winterlandschappen.
Als we in de betreffende zaal komen, valt ze stil en staat met open mond te kijken. We beginnen bij het kleinste schilderij. Ze geniet van alle details en de grote hoeveelheid verhalen die in dat ene schilderij zijn samengebald. Niet iedereen staat op de schaats.
Een jongen vooraan houdt de schaatsen in zijn arm. De bedelaar in lompen gehuld staat midden vooraan en trekt de aandacht. In de vele arresleetjes zitten stelletjes met Venetiaanse maskers voor hun ogen.
Het andere schilderij vraagt veel meer aandacht van haar. Ze staat heel aandachtig te kijken naar de grote compositie en zuigt alles wat erop staat op. Zo wijst ze mij op de tekst op het huisje links vooraan. Daar staat de naam van de schilder: Henricus Av.
Daarna kijkt ze naar het hele schilderij heel uitvoerig met een beschrijving erbij. De andere museumbezoekers kijken snel naar het schilderij en daarna met veel meer aandacht naar het meisje dat helemaal opgaat in het schilderij. Ik geniet van het beeld.
Net als dat ik er later van geniet als ze voor De nachtwacht staat en de twee hoofdpersonen vooraan het schilderij nadoet. Ze legt haar hand open naar het schilderij toe en doet een stap naar voren. Een mooi beeld van een gespiegeld schilderij. Bijna een idee voor een kunstwerk: een levende nachtwacht gespiegeld voor de echte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten