De hoofdpersoon en ik-verteller in Alleen met de goden vertelt over zijn hond Otis. Hij komt het dier tegen in het hondenasiel. De beheerder van het dierenasiel Nelis vertrouwt de pitbull niet. Hij acht het ‘gemene mormel’ kansloos. Niemand wil zo’n hond hebben.
| ‘Eens in de zoveel maanden wordt er zo’n beest hier binnengebracht. Kapotgeslagen of verrot gebeten. Zielige stumperds. Pitbulls en bastaardhonden die ze willen klaarstomen voor hondengevechten. In de meeste gevallen worden ze gebruikt als levend aas voor echte vechthonden.’ (77) |
Aaron wil dat ‘gemene mormel’ of die ‘zielige stumperd’ zien. Hij zit in een hok achter het kantoor, ver van de anderen. Aaron verdient wat geld bij door in het dierenasiel Nelis te helpen met het schoonmaken van de hokken en verzorgen van de dieren. Zo maakt hij kennis met de hond in het geïsoleerde hok.
Schuimbekkend rondjes lopen
Het dier is eerst verschrikkelijk schuchter, loopt schuimbekkend rondjes in het hok en springt tegen het hek. Als hij zich op een veilige afstand houdt van Aaron geeft het dier een naam:
| ‘Ik noem je Otis,’ zei ik. Zijn kop zag eruit als de stem van Otis: onder de littekens, gepijnigd, gekweld, en toch had hij niet opgegeven. Zo klonk de stem van Otis ook. Otis die dood is. Mevrouw Lafayette luisterde naar hem met haar ogen dicht, terwijl ze zachtjes haar hoofd heen en weer schudde en ze haar lippen naar binnen zoog. Ze leek zich op haar gemak te voelen bij Otis. (97) |
Met engelengeduld benadert Aaron de angstige hond. Hij weet het vertrouwen te winnen. Maar Nelis ziet er niks in. Hij vindt dat Aaron zich niet teveel moet hechten aan de hond. Het levert alleen maar verdriet op. Niemand wil de hond hebben en het spuitje wacht op hem. Niet plaatsbare honden van het asiel krijgen uiteindelijk allemaal een spuitje.
Aaron kan de hond niet mee naar huis nemen. Zijn moeder wil geen dieren in huis. Hij durft het niet eens aan haar te vragen. Maar hij krijgt het wel voor elkaar dat de hond met hem buiten aan de lijn meeloopt. Hij geeft de hond zelfvertrouwen. Het dier wordt een goede vriend.
A Change Is Gonna Come
De hond vormt uiteindelijk ook de aanleiding om de vechtsport in te gaan. Aaron kiest ‘A Change Is Gonna Come’ van Otis als opkomstnummer. Zodra hij de ring betreedt klinkt de muziek van Otis. Het vormt en mooi eerbetoon aan een hond die symbool staat voor de hoofdpersoon zelf en de zanger Otis: gepijnigd, gekweld, maar nooit opgeven.
Alex Boogers: Alleen met de goden. Roman. Amsterdam: Uitgeverij Podium, 2015. ISBN: 978 90 5759 711 4. 520 paginas. Prijs: € 19,95
Een perfecte dag voor literatuur
Dit is mijn bijdrage over Alleen met de goden van Alex Boogers. We lezen dit boek bij Een perfecte dag voor literatuur van notjustanybook.nl. Lees de bijdragen van anderen in de reacties.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten