Boeken en muziek gaan prima samen stelt boekenblogger Wim. Bij het lezen draait hij vaak muziek, meer als achtergrondbehang dan om intens naar te luisteren. Als het wat intensiever moet, luistert hij jazz. Dat ontregelt een beetje, schrijft hij.
Leonard Cohen
De boekentip als het om muziek en lezen gaat, in de mooiste combinatie dat boek en muziek elkaar aanvullen, is Leonard Cohens The Book of Longing. Hierbij past uitstekend de muziek van zijn cd Ten New Songs uit 2001, stelt Wim. Dat Philip Glass op dit boek muziek heeft gemaakt, vermeldt hij wel. Maar dit is niet geschikt om te luisteren als achtergrond muziek bij het lezen.
Philip Glass
Ik heb genoten van deze muziek van Philip Glass, ik ben ook een fan. Al vraagt hij soms meer aandacht dan de achtergrond. In sommige gevallen is de muziek van Glass juist prachtig als achtergrond omdat het de cadans van het lezen zo mooi kan stimuleren.
Muziek als afleiding
Mooi om te lezen dat de boekenvraag Jannie juist stimuleerde erover na te denken. In eerste instantie zag ze er niet zoveel in, bij het lezen leidt muziek haar juist teveel af. Maar ze heeft zeker wel dat een boek haar kan stimuleren om naar bepaalde muziek te gaan luisteren.
Grote zwijgen
Dat heeft ze bijvoorbeeld gehad met het boek van Erik Menkveld Het grote zwijgen. Zo verwijst de titel van het boek naar een symfonisch lied van Diepenbrock, Im grossen Schweigen op een tekst van Friederich Nietzsche. Het zorgde bij Jannie ervoor dat ze zich in muziek is gaan verdiepen waar ze in eerste instantie niet zo snel bij zou uitkomen.
Louis Paul Boon
Martha denkt bij muziek meteen aan het boek Menuet van Louis Paul Boon. De titel verwijst naar een bepaalde dans waarop veel muziek geschreven is, het verwijst naar de kleine passen die de dansers moeten maken. Het blijft een beetje de vraag of het boek ook echt muziek in je losmaakt.
De dikke Steinz
Daarom helpt het om de dikke Steinz open te slaan. Dan gaat er een wereld voor je open. Je komt dan Wurthering heights tegen van Emily Brontë waarop Kate Bush een gelijknamig nummer geschreven heeft. Of wat dacht je van Lolita van Nabokov dat Martha doet denken aan The Police.
Lolita
Het laatste nummer herinner ik mij bij een Leids leesclubje. We lazen toen inderdaad Lolita en daar kwam inderdaad dit nummer van The Police ter sprake.
Tietekont
Blogger Carel heeft wat minder verbeelding nodig bij muziek en boeken. Hij verwijst met plezier naar de Radetskimars van Strauss. In Turks fruit wordt dat wel heel plastisch uitgedrukt met: ‘Tietekont tietekont tietekontkontkont, tietekont tietekont tietekontkontkontkont, tietekontkontkont et cetera.’
Goldberg variaties
In de reacties onder Carels blog, merkt Jan op dat hij het vaak heeft bij het horen van een bepaald muziekstuk dat hij dan aan een bepaald boek moet denken. Zo denkt hij vaak aan Godfried Bomans als hij Bachs Goldberg variaties in de interpretatie van Glenn Gould hoort. Het krakkemikkige krukje waarop de Amerikaanse pianist verplicht moet zitten waarbij hij de muziek neuriet. Het doet hem onmiddellijk aan Godfried Bomans denken.
Minimale muziek
Voor Niek is er niet meteen een boek waar ze aan moet denken bij een bepaald muziekstuk of liedje. Alle pogingen van Simon Vestdijk en Maarten ’t Hart ten spijt. Wel luistert ze vaak naar muziek als ze leest. Geen grootse en meeslepende muziek, maar minimale muziek zoals van Wim Mertens of haar favoriete band Swans. Muziek die niet te veel van je vraagt, maar heerlijk het lezen ondersteunt.
lees morgen de nieuwe boekenvraag.
#50books
De leesvraag #50books is een initiatief van Peter in 2013. Martha nam het in 2014 over en in 2015 ging Peter zelf weer verder. Vanaf de eerste vraag doe ik regelmatig mee. Naar overzicht van alle vragen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten