De lunch behandelde niet alleen Vondel en Han Pape, maar een interessanter gesprek was de opvatting over taalfouten. Ze moeten gewoon weer dingen erin stampen, zoals vroeger. Of dat de juiste oplossing is betwijfel. Dat in veel teksten spelfouten sluipen, staat buiten kijf. Een sollicitatiebrief met een spelfout leg ik terzijde, hoorde ik. 'Ja, jij doet dat, maar hoe moet dat straks. Als de slechte spellers moeten oordelen over de brieven. Zijn merken de fouten niet, maar zien de goede spelling voor fout aan.'
Het doet bijna denken aan de fout van de journalist die Wouter tegenkwam. Het ging om een taalfout, die de journalist per ongeluk goed opschreef. Mogelijk hebben we hier de eerste te pakken die goed voor fout aanziet...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten