Daar lagen ze dan: de Brieven van Multatuli in 18 delen. Het zijn de laatste delen van het Verzameld Werk dat in totaal 25 delen beslaat. Ik heb ze gekocht via Marktplaats en ze werden vandaag bij mij thuisgebracht. Wat een luxe.
Het zijn schitterende delen die van 1976 tot en met 1995 zijn uitgebracht bij G.A. van Oorschot vormen met de brieven van Ter Braak, Du Perron en Willem Walraven, het summum van de Nederlandse letterkunde. Wat kan een brief mooi zijn, dat ontdek ik al bladerend door al die deeltjes. De boeken zien als nieuw, alleen hun ruggen bezitten een lichte verkleuring van jarenlang staan in de boekenkast.
Ze krijgen bij mij ook een plekje in de boekenkast. Soms zal ik er eentje uit halen, de rug strelen, de pagina's langs mijn duim laten glijden en proberen de adem op te snuiven. Zo hoop ik stilletjes dat al die lettertjes zo mijn brein binnen fladderen.
Wie ik wel onmiddelijk via het register probeerde op te speuren: mijn vriend Junghuhn. Het bleef helaas bij een vermelding. Het blijft mij verbazen, dat er geen correspondentie tussen deze twee mensen is geweest. Ze zijn namelijk allebei lid geweest van dezelfde club, De Dageraad. Bovendien bevat Junghuhns Licht- en schaduwbeelden veel van de thematiek zoals die in de Max Havelaar tot uitdrukking komt. Het blijft helaas bij een enkele vermelding in een paar brieven en ik weet dat Multatuli een idee aan de natuurwetenschapper in Nederlandse dienst, heeft gewijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten