Maar weer eens een gedicht:
Kikker in december
De kikker kruipt traag over de tegels
de regen valt opgelucht op de grond
als de vors uit zijn slaap wakkert.
Hij holt sloom de waterstroom achterna
en krimpt weg in het gat tussen schuur en stoep
alsof de winter nooit is begonnen en hij niet slaapt
Een kikker in december, zegt de natuur
verward en bezorgd. Vroeger kon zoiets
nooit in het holst van de winter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten