Een lieve gevoelige man, die plotseling verandert in een monster. Het is de schrijver A.F.Th. over wie het gaat. In een interview met het vrouwenblad Esta praat zijn vrouw Mirjam Rotenstreich openhartig over haar relatie met de schrijver.
De buitenwereld dacht dat alcohol de grote boosdoener was, maar de oorzaak was slaapapneu. Het toeval bracht ze bij de oorzaak. 'Bij de kassa zag ik een boekje liggen: Snurken van a tot zzzzz. Dat leek me wel grappig om mee te nemen. Adri las het en schrok. De symptomen van apneu die erin beschreven stonden, waren allemaal op hem van toepassing. Het is niet ongevaarlijk, je kunt eraan dood gaan.'
Nu wordt hij ervoor behandeld en draagt hij 's nachts een apart masker. Het monster is sindsdien verdwenen, staat er naast een foto van mevrouw A.F.Th. op een bankje, met een kat die op schoot kroelt. De foto bevat overigens een ultieme vorm van reclame. Op een schoolbord naast haar geschoven, staat in schoolhandschrift: 'Mim'. Mirjam Rotenstreich kijkt je vervolgens aan met grote ogen, alsof ze de kijker verwijt dat hij iets lager in de spleet tussen haar borsten tuurt.
Mim is de laatste roman van Van der Heijden. Het werk is verguist door zijn collega Grunberg. Het boekje met blauwpaarse kaft, ligt al een paar weken op mijn leestafel. Af en toe jankt de volle maan van het kaft mij toe en dan lees ik een enkele bladzijde. Op een of andere manier kom ik niet door het boek heen. Het moet allemaal heel mooi zijn, maar ik krijg er geen vat op. Dat terwijl de heren critici het zo'n mooi boek vinden. Misschien ontbreken de stemmingswisselingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten