Uren kleumen, dringen en een hand voor Sinterklaas, is de keerzijde van het verhaal. We tuurden de verre verte in en Doris mocht op de schouders zitten van een oom of tante of op mijn schouders. Ik was net aan de beurt toen het schip de haven kwam binnenvaren. Doris zag het schip ook, net als dat zij het paard ontdekte en Sint op het voorsteven.
Camera die de komst van het schip zo mooi registreert.
Sinterklaas komt...
En dan de vreugde van het wachten, brengt je zelfs als vader even in beroering. Hoe mooi zing ik mee met Quinten Faust.Sinterklaas komt...
Dan wordt het wachten beloond. In een flits passeert de Goedheiligman en juist op dat moment slaat de hand van een grootouder in de lucht en zwaait in de richting van de mijter. Het fotomoment waar ik op gewacht had, is verdwenen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten