20 april 2010

Doorloper

In de tijd dat ik nog dichtte, schreef ik eens een gedichtencyclus met ‘-lopers’ erin. Na de ‘wadloper’ en de ‘doorloper’ stelde de dochter van een vriendin voor om de ‘antiloper’ te gaan schrijven. Dat gedicht is er nooit gekomen, ik ben namelijk gek op lopen.

Niet moeilijk

Iemand vertelde mij eens dat een marathon lopen helemaal niet zo moeilijk is. ‘Je moet gewoon het ene been voor het andere zetten’, zei hij. De man liep wekelijks een marathon. Jaarlijks schreef hij meer dan 30 nieuwe marathons op zijn lijstje.

Iedere gek zijn gebrek. Lopen is geen afwijking, maar ver lopen natuurlijk wel. Het hoort wel een beetje bij onze hang naar uitdagingen. De hele dag achter een beeldscherm zitten, levert niet de spanning op die onze jagende voorouders wel hadden. De behoefte naar de uitdaging blijft. 100 kilometer lopen is zo’n uitdaging.

Iedereen kan het

Ik zeg weleens gekscherend dat iedereen een marathon kan lopen. 100 kilometer lopen zal ook wel iedereen kunnen. Het is gewoon de ene voet voor de andere plaatsen en op een gegeven moment zal die 100 kilometer onder je voeten zijn gegaan.

Ik liep vorige week de marathon van Rotterdam. In de uitzending van de Rotterdamse marathon werd een jongen geïnterviewd die last had van allerlei spasmen. Voor deze marathon had hij zich niet voorbereid. Hij vertelde dat hij deze 42,2 kilometer liep op zijn wilskracht.

Niet alleen lopen

Conditie of wilskracht. Als je het ene niet hebt, dan heb je het andere nodig. Wat voor de marathon geldt, geldt helemaal voor de trailwalker. 100 kilometer loop je niet alleen. Er is een supportteam dat in je gelooft. Er zijn sponsors die alle vertrouwen in je hebben. Ze zetten zelfs geld op je in. En dat allemaal voor het gezamenlijke doel: de kinderen in Oeganda helpen aan goed onderwijs. Zonder school geen toekomst, daar wil ik wel een nacht voor doorlopen.

Steun mij, mijn team en de kinderen in Uganda »

Geen opmerkingen: