Ze steunde op haar overbeladen fiets en duwde het op een of andere manier vooruit. Het levend kunstwerk van Almere verplaatste zich van het ene winkelcentrum naar het andere. Ze droeg hetzelfde blauwe shirtje en tussen de donkere haren zag ik weer de rode roos prijken. Ze keek moeizaam en trots tegelijk. Het was een zware klus om van de ene tijdelijke verblijfplaats naar de andere te trekken, maar ze deed het toch maar. Ik keek nog een keer aandachtig en zag dat ze zich weer mooi had opgemaakt. Ze glimlachte even tussen alle inspanningen door.
Nog altijd snap ik niet wat zij op straat doet, maar deskundigen hebben mij eens verteld dat het heel snel kan gaan. Dan beland je van de ene op de andere dag op straat. Zonder huis en haard. Of zoals Dante het in zijn eerste Canto zegt:
| In het midden van de reis door ons leven Hervond ik mijzelf in een duister woud Want de rechte Weg was geheel verloren |
Bij Dante begeleidt Vergilius hem op zijn tocht door de hel. Ik benieuwd of deze vrouw een begeleider krijgt bij haar zwervend bestaan.
1 opmerking:
De vertaling die ik heb gaat als volgt:
Juist midden op de reistocht van ons leven
zag ik mij in een donker woud verloren,
daar ik van 't goede pad was afgeweken.
Een reactie posten