Bert Wisgerhof bespeelde het Ypma-orgel in de Edese Noorderkerk |
Het repertoire waren werken uit de katholieke en de gereformeerde traditie, omdat het katholieke orgel een plekje kreeg in de eerste gereformeerde kerk van Ede: de Noorderkerk. Zo speelde Bert Wisgerhof naast Guilmant en Vierne ook werken van de op en top protestantse Jan Zwart (1877-1937). Van de laatste zullen de kerkgangers zo rond 1920 zeker genoten hebben. Koraalbewerkingen als 'Morgenglans der eeuwigheid' of 'Hij die op Gods bescherming wacht', deden en doen het nog altijd goed na een stevige preek.
Bert Wisgerhof demonstreerde dat deze muziek erg mooi en ingetogen klinkt in de Edese Noorderkerk. Zeker ook omdat Wisgerhof het speelde zonder de effecten zoals sommige organisten dat proberen te doen. Hij speelde het zelfs zo overtuigend dat ik moest bekennen dat Jan Zwart mooie orgelwerken heeft gecomponeerd. Vooral de pedaalpartij in 'Hij die op Gods bescherming wacht' klonk diep en bezonken, waarmee de bas op een prachtige manier de bescherming uitdrukte.
Voor mij persoonlijk was het hoogtepunt wel Louis Viernes Berceuse, dat als een echt gebed klinkt. Het stuk is ingetogen en tegelijk heel expressief. Het demonstreert de gevoelige kanten van het orgel en vooral ook de grote hoeveelheid mogelijkheden die het orgel biedt om binnen het rustige spectrum (piano) af te wisselen. Het gedeelte waarin de fluit hoog en intens door de gewelven klinkt, kwam in de Noorderkerk sterk over. De fluiten waarover het Ypma-orgel beschikt kunnen deze Franse sfeer zondermeer oproepen. Ook al drukt de geringe akoestiek van de Edese kerk je snel tot de gereformeerde werkelijkheid.
Het zorgde ervoor dat ik al mijn eerdere bedenkingen vergat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten