Ze stapten op in Duivendrecht. De een schoof naar het raampje en de ander ging aan de overkant bij het gangpad zitten. De andere plaatsen waren bezet. Ze droegen allebei een bril, waren rond de vijftig en stevig gebouwd. De vrouw bij het raam voerde het hoogste woord. De andere, die bij het gangpad zat, had haar tas voor haar buik gelegd. Een geliefde houding bij veel vrouwelijke reizigers.
'Ik weet ook niet hoe hij die 6000 euro heeft gekregen, maar hij kan er in elk geval meubeltjes van kopen als hij gaat verhuizen', zei de meest spraakzame. 'Nu wil Barbara ook geld krijgen voor haar verhuizing en wil ze weten hoe hij aan het geld komt. Ik zeg dus tegen haar dat hij dat van de belasting heeft teruggekregen. Dat begrijpt ze niet. Hij krijgt toch niet meer geld als ik.'
De dikkere vrouw knikte. 'Ze kan het weten', zei ze. 'Zij was in één klap van dat geld af. Waar het gebleven is weet niemand.' De vrouw bij het raam knikte op haar beurt. 'Hij is gewoon zuiniger.' Ze staarden allebei uit het raam. De wolkenhemel is mooi vandaag. Grote wolkenformatie hangen dreigend boven de polder van Weesp. Ze zochten naar een nieuw onderwerp. De cliënten was een onderwerp waar ze het de hele dag al over hadden.
'Hoe is het met Tineke?' vroeg de vrouw bij het raam. 'Ik heb geen contact meer met haar. Laatst een beetje via hyves. Over hoe het is en zo. Maar verder eigenlijk niet', antwoordde haar collega bij het gangpad. 'Hyves is leuk.' 'Je komt dan allemaal mensen tegen die je heel lang niet hebt gezien.' 'Ja, dat is leuk', knikte de vrouw bij het raam. 'Je moet Tineke eens de groeten doen.' Ze keken weer uit het raam.
'Weet je wat ik laatst heb gedaan?' vroeg de dame bij het raam om weer een nieuw gesprek op gang te laten komen. Haar dikkere collega schudde haar hoofd. 'Ik heb laatst mijn naam ingetikt bij wiedanook.nl. Dat is hartstikke leuk. Je ziet dan precies allemaal informatie over jezelf. Ik zie allemaal mensen van schoolbank.' 'Schoolbank daar kom ik niet meer sinds je moet betalen', antwoordde de vrouw bij het gangpad.
'Ik zag een oude schoolvriendin staan. Tenminste als het haar was, ik herkende haar niet. Ze is zo veranderd. Ik weet niet wat ze allemaal heeft meegemaakt. Ik heb eens gekeken op haar hyvespagina, maar daar werd ik niet veel wijzer van', vervolgde de vrouw bij het raam. 'Misschien moet je haar eens uitnodigen. Dan vraag je ben je Die-en-die? Dan hoor je het vanzelf wel', suggereerde haar dikkere collega. Het bleef even stil. De wolkenformaties dreven nog altijd voorbij. 'Ik zou dat kunnen doen, ja. Als het haar is, dan is ze echt veranderd. Dat weet ik wel zeker.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten