Een rit van 2 uur en heel veel zenuwen. Vandaag begint de 3-daagse cursus koraalimprovisatie in Bergentheim. Het was ergens voor de zomer dat ik het bericht tegenkwam op de website van Gerben Mourik.
Sinds het concert in Den Ham vorig jaar ben ik erg enthousiast over hem. Maar nog meer van de 2 improvisatiecd’s die ik van hem heb. Onderweg naar Mansfeld heb ik de cd’s grijsgedraaid. Vooral de koraalbewerking op Aus tiefer Not en de Meditation kunnen rekenen op mijn bekoring.
Van hem zou ik nog weleens les willen hebben, dacht ik. Ik veronderstelde dat het voor mij niet zou zijn weggelegd. Maar nu mag ik meedoen met 14 anderen in de Oosterkerk van Bergentheim. Het zijn intensieve dagen waarbij zo’n 5 tot 8 uur per dag wordt orgelgespeeld. Hoe de les verder is ingedeeld weet ik niet.
Eindeloos heb ik de laatste weken geoefend om mijn stroeve vingers weer een beetje los te krijgen. Zenuwachtig omdat ik ook besef dat mijn spel niet kan tippen aan dat van een betere amateur. Tegelijkertijd weet ik zeker dat ik er heel veel van opsteek.
‘Wat ga je ermee doen?’ vroeg mijn moeder laatst. ‘Genieten’, antwoordde ik. Muziek maken en leren muziek maken is iets van het moment. Dan moet je vooral niet nadenken wat je ermee gaat doen. Stilletjes hoop ik natuurlijk dat ik straks een stukje beter kan harmoniseren en improviseren.
Wie weet…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten