Na het proef afzwemmen van vorige week, was het vandaag de beurt aan de ‘final grande’: het echte afzwemmen. Geharnast met extra support van oma, zus en zwager mochten we vandaag wat dichter op de verrichtingen zitten.
Ze hoest de hele week al flink. We vreesden even dat het afzwemmen niet zou doorgaan. Maar met een extra paracetamol achter de kiezen probeerden we het toch. En gehaald. Het gat zwom ze trefzeker in 1 keer door. De oordoppen waren verzegeld met een pleister. Zo konden ze er onmogelijk uit vallen.
Voor de rest zwom ze keurig ondanks de kortademigheid en de verkoudheid. Na afloop stond een supertrotse dochter met het papiertje in de hand. Bijna 2,5 jaar werk. Nu mag ze zonder bandjes overal lekker zwemmen. Een wens die eindelijk in vervulling gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten