‘Ik heb nog nooit mijn hele naam in chocoladeletters gehad’, vertel ik. Het is de laatste keer dat ze de schoen heeft gezet. In alle vroegte ging ze naar beneden om te zien wat Sinterklaas in haar schoentje heeft gedaan. Een letter en een spelletje vond ze in haar schoen. ‘Er zit ook iets in jullie schoen’, verklapt ze.
Ze loopt weer naar beneden om onze cadeaus te halen. Wij krijgen de eerste letter van onze naam. Dan vertel ik dat ik nog nooit mijn hele naam heb gehad. Mijn naam bestaat uit 10 letters. ‘Oe, dat is veel’, antwoordt Doris. ‘En vergeet het streepje niet’, zeg ik dreigend bij. ‘Dat is er toch niet in chocolade?’ merkt Doris pienter op. Het is niet voor iedereen moeilijk om wakker te worden. ‘Nee, maar dan moet je daar een i plat neerleggen.’
Met Sinterklaasfeest is het zover. Ik krijg een letter. Het is een ‘R’. ‘De R van HendRik-Jan,’ grap ik. Ik denk terug aan de tijd dat mijn moeder te laat was met de chocoladeletter. In de dagen voor pakjesavond waren altijd de letters van onze namen op. We werden dan vermoeid met letters die niet in onze naam zaten. Al scoorde mijn naam altijd wel mee met een letter in het letterrijk van 9 verschillende letters.
Een pakje verder verschijnt de letter ‘N’. ‘De N van HeNnnndrik-Jannn’, grap ik. ‘Volgens mij is het heel je naam in letters’, merkt iemand op. Vervolgens krijg ik een hele trits chocoladeletters uit te pakken. En ja hoor: alle letters van mijn naam verschijnen. Sterker nog: mijn hele naam ligt op mijn schoot. Inclusief een extra ‘I’ voor het liggende streepje.
Als ik thuis alle letters uitpak, komt daar het grote moment: mijn hele naam verschijnt in dikke chocoladeletters. De tafel is er te klein voor.
De komende tijd ben ik nog wel even bezig met mijn hele naam…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten