Gedurende mijn vrije dagen kan mijn geluk niet op. Eindelijk kan ik heerlijke koffie drinken. Die gaan er in flinke hoeveelheden dan ook in. De koffie op mijn werk is sinds begin deze maand van leverancier gewisseld. Sindsdien is de dubbele espresso die ik eerst nog dronk, echt smerig geworden.
Daarom drink ik geen koffie meer. Al mijn collega’s prijzen mijn moedige geheelonthouding. Ik houd mij nu met thee op de been. Kalmerende rooibosthee om precies te zijn. Het levert een week gevoel in de benen op. Maar mijn collega’s vinden het erg goed.
Waarom ze het goed vinden, weet ik niet. Ik leef verder namelijk een heel braaf bestaan. Ik ben gek op koffie. Nu geniet ik ’s morgens extra van mijn kopje koffie voor ik vertrek. De rest van de dag verheug ik mij op de dubbele espresso die ik na het avondeten tot mij zal nemen.
Dat koffie drinken slecht voor je is, betwijfel ik. Het schijnt goed voor de concentratie te zijn. ‘De cafeïne vindt aanknopingspunten (receptoren) in de hersenen waardoor u zich beter kunt concentreren.’ Bovendien schijnt het een goed middel te zijn tegen de ziekte van Parkinson. Dat beweert Prof.dr. Ad IJzerman, hoogleraar farmacochemie aan de Universiteit Leiden.
Waarom dan vervelende pillen slikken, als het met een lekker kopje koffie kan? Ik las het in de Leidraad, vanmorgen bij een lekker kopje koffie. Waarom werkgevers hun werknemers dan trakteren op van die smerige oploskoffie, weet ik niet. Ik vind het zonde. En de wetenschap met mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten