Al talloze keren langsgereden en nu moest het ervan komen: een bezoek aan het Muiderslot. We zagen gisteren de mogelijkheid om dit bijzondere kasteel met een bezoekje te vereren. De winteropenstelling bood extra ruimte om door het hele slot te lopen. Ook op plekken waar je normaal gesproken niet komt.
Het parkeren rond het kasteel was lastig. Ik kon de auto niet kwijt omdat de betaalautomaten alleen geschikt waren voor chipknip. De automaten die wel muntgeld accepteerden, waren allemaal afgesloten met een metalen plaat. Waarschijnlijk om vuurwerkvandalisme tegen te gaan.
Daarom kon ik het vehikel alleen kwijt buiten de stad op de grote gemeentelijke parkeerplaats. Doris en Inge waren al het kasteel binnengegaan met de museumjaarkaart. Even later liep ik ook de toegangspoort binnen. Ik verwonderde mij over het kasteel dat ik in 1985 bezocht. Het was bij een verlof van mijn oom, tante en neefjes uit Chili.
Het slot ziet er van buiten heel indrukwekkend uit. Zeker ook van een grote afstand rijst het hoog boven alles uit. Ik beleefde het laatst nog bij mijn fietstocht naar Amsterdam. In mijn beleving was het van binnen vele malen groter. Het kwam gisteren als een klein kasteeltje op mij over. De binnenplaats biedt maar weinig ruimte. Ik vraag me af hoe een rijtuig met meer dan 2 aangespannen paarden keert op deze kleine binnenplaats.
Het interieur is indrukwekkend. Al zal er weinig zijn veranderd aan het interieur, het kwam op mij totaal nieuw over. Zelfs de schrijfkamer van de Muiderslotbewoner P.C. Hooft was ik vergeten. Het slot is duidelijk gebouwd vanuit militaire doeleinden, maar voor dat doel is het betrekkelijk klein.
Een klein legertje kon binnen de muren verblijven. Vooral de constructies buiten waren nuttig. Voor het overige is het kasteel van buitenaf gezien vooral bedreigend. Het lijkt meer dan het is. Een beter afschrikwekkend middel is niet te bedenken bij defensieve bouwwerken.
Volgens de schrijver Hotz gold hetzelfde voor de Hollandse waterlinie uit de 19e eeuw. Het verdedigingswerk mocht misschien weinig voorstellen, het schrok de vijand af. Daarmee voldeed het dus aan zijn doel. Hotz verwerkte zijn kennis rond verdedigingswerken in het verhaal ‘Dood weermiddel’.
Ik moest er gisteren aan denken. Momenteel wordt rond het kasteel het waterschild gebouwd. Het Muiderslot is een waterburcht. Niet alleen de slotgracht vormt een verdedingsmiddel. Vooral het complete complex van wallen en hoornwerken. Indrukwekkend en vooral afschrikwekkend voor de vijand.
Ik was het bijna allemaal vergeten. Zo merkte ik gisteren dat het de kennis die ik nu heb, een verrijking is. Ik genoot ervan om in het decor van het boek Rampjaar 1672 te lopen. Net als de schrijfkamer van P.C. Hooft.
Het leverde mij erg veel plezier op. Zeker ook in het prachtige winterdecor waarin alles speelde. Of de kaarsen die bij het schemeren ontstoken werden in de ridderzaal. Kortom, heel leuk om buiten het seizoen bij het Muiderslot langs te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten