Voel je je jarig? Je kunt wel een jaar ouder worden, maar wanneer voelt het ook zo? Ik weet het niet. Ik geloof niet zo in getallen. Je kunt je 40 voelen, terwijl je 20 bent. Of andersom. Ik voel mij ergens nog altijd het kind. Terwijl ik in mijn kindertijd verlangde volwassen te zijn. Dat zou het einde van alle problemen zijn. Maar bij het volwassen worden – of de pogingen daartoe – ontdekte ik dat problemen onderdeel van het leven zijn.
Iemand op een film typeerde het eens met het verlangen naar een brief waarin de oplossing van alles stond. Elke dag hoopte hij dat die brief in de brievenbus zou vallen en alle problemen als sneeuw voor de zon zouden verdwijnen. Lange tijd geloofde ik dat mijn geloof alles voor mij zou oplossen. Maar de ene teleurstelling na de andere vertelde mij dat de oplossing daar niet zou liggen.
Bewustwording is een vorm van betekenis geven aan iets. De kracht van bewustwording is dat het altijd weer anders is. De ene dag kan een openbaring zijn, maar de volgende dag ontdek je dat je vermeende openbaring een dwaallicht is. Zo is zelfs het woord bewustwording niet in een voorbeeld te vatten. Zo meende ik een paar dagen veel duidelijkheid te hebben gekregen op het gebied van vacatureteksten, maar nu betwijfel ik deze zekerheid. Waarom zou ik overal aan moeten voldoen? Het zou mij altijd in hetzelfde straatje drukken.
De twijfel is mijn kracht. Twijfelen is een onderdeel van bewustwording. Het is twijfelen aan de betekenis die je aan iets gegeven hebt. Je kunt het ook anders zien. En waarom zou het niet anders zien. Je dacht een huis van stenen te hebben gebouwd, maar het waren kaarten. De constructie moet nu anders zijn. Of ik moet toestaan dat alles wat ik heb opgebouwd in elkaar kan storten en dat ik opnieuw moet beginnen.
Misschien is het die vrees die mij weerhield tot het schrijven van deze #WOT. Ik weet dat hij als ik hem gisteren geschreven zou hebben, de blog heel anders zou zijn. Of als ik hem morgen zou schrijven, hij ook weer een heel andere kant zou opgaan. Dat is de bewustwording van dat moment. De gedachtenstroom die van richting verandert. Een geest die huppelt op de stenen in de rivier van gedachten. Elke keer zal de route anders zijn, maar ik kom aan de overkant.
Zo voel ik mij het ene jaar meer jarig dan het andere. Heb ik het ene jaar behoefte het met iedereen te vieren; het andere jaar zit ik het liefst alleen met een boekje in een hoekje. Het laatste geldt dit jaar. Ik vier het dit jaar in stilte en vind het heerlijk om een boek te lezen en mijn gedachten te laten verdwalen in het boek. En ik weet best dat het voor andere mensen misschien niet zo gezellig is, maar het is een behoefte van dit moment. En ik voel mij vandaag meer dan ooit jarig. Al die (online) felicitaties steken een hart onder de riem. Dank allemaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten