De Engelse schrijver Bruce Chatwin is vervuld van Patagonië. Het gebied in het uiterste zuiden van Latijns Amerika houdt hem al langere tijd bezig. Zo zou zijn neef Charley Milward, een kapitein op een koopvaardijschip, er ooit een brontosaurus hebben gevonden.
Charley zou een heel gaaf exemplaar van het prehistorische dier hebben gevonden. Als bewijs stuurde hij een stukje huid naar Chatwins grootmoeder. Dat het helemaal niet om een brontosaurus gaat, maar om een mylodon of reuzenluiaard, vindt Bruce Chatwin pas veel later uit.
Bruce Chatwin zegt dat hij ondanks deze ontdekking toch graag naar Patagonië wil. Het ligt verscholen in de geheimzinnige naam. Ook biedt dit afgelegen oord alle mogelijkheden om te verblijven na de ontploffing van de kobaltbom die nog erger is dan de waterstofbom. Patagonië is onder die dreiging toch wel de veiligste plek op aarde.
Zo vertrekt hij naar Patagonië. Het inspireert later de schrijver van treinverhalen Paul Theroux om naar dit afgelegen oord in Argentië af te dalen voor de Patagonië Express. Chatwin vertelt in zijn boek de verhalen over de bijzondere bewoners die in dit gebied leven: de treinrovers, Engelsen en andere mensen die bereid zijn in dit afgelegen en onherbergzame gebied te gaan wonen.
Hij zwerft van verhaal naar verhaal, begeleidt door het onherbergzame landschap waar alleen schapen gedijen en verder niets. Of zoals hij het zelf schrijft:
| De geur van een verhaal volgend ging ik verder en begaf me weer naar de hoofdweg. De chauffeur van een vrachtwagen met wol stopte en nam me mee. Hij droeg een zwart hemd waar roze rozen op geborduurd waren en hij speelde de Vijfde van Beethoven op zijn cassette. Het landschap was leeg. De heuvels werde goud en purper in het licht van de ondergaande zon. Onder een telegraafpaal zagen we een eenzaam figuur staan. (63) |
De eenzame figuur is een man voor het volgende hoofdstuk. De man met blond haar heeft een kaart gescheurd uit de encyclopedie waarop de mijnen in Argentinië staan aangegeven. Het maakt hem niet uit hoe ver de mijn ligt. Een mijn is een mijn.
De verhalen over Patagonië gaat over mensen die letterlijk aan de rand van de samenleving wonen. Dat zijn ook de rovers en de krakers.
Bruce Chatwin: In Patagonië. Oorspronkelijke titel: In Patagonia. Uit het Engels vertaald door Eelco Hesse. Amsterdam: Uitgeverij Bert Bakker, 1987 (1e druk in 1979). ISBN: 90 351 0518 4. 228 pagina’s. Alleen antiquarisch verkrijgbaar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten