Bruce Chatwin reist zijn neef Charlie achterna in het reisboek In Patagonië. Bovendien vertelt hij de vele verhalen van de mensen die in dit onherbergzame gebied leven. De aanleiding is een stukje huid, van wie het verhaal gaat dat het om de huid van een dinosaurus gaat.
Niet waar, zo ontdekt hij nog voor hij naar Patagonië gaat, maar wel de moeite waard om zijn neef achterna te gaan. Niet alleen de plekken te bezoeken die zijn neef aandeed, maar vooral de verhalen van het gebied en zijn bewoners te achterhalen.
En dat zijn bijzondere verhalen, al is de leidraad in het boek toch wel de bijzondere neef, neef Charlie. Hij spoelt in Patagonië aan. Letterlijk als kapitein van een koopvaardijschip leidt hij schipbreuk en vestigt zich in Punta Arenas. Hij heeft een huis met een torenkamer. Volgens de buren kan hij niet kiezen of hij in een kasteel of een kerk wil wonen.
| Mijn neef Charlie had in de toren een telescoop staan en als oude zieke man placht hij uit te turen over de Zeestraat. Of hij zat aan een schrijftafel zijn geheugen te doorzoeken om de extase te hervinden van wie met een schip de zee op gaat. (168) |
Een prachtige episode waarin Bruce Chatwin helemaal in de huid van zijn neef kruipt. Naar de huid van de bijzondere luiaard waar zelfs Goethe een essay over schreef, gaat Chatwin verder op zoek. De grot waarin met het ‘grove, roodachtige haar dat ik zo goed kende’. Daar in die grot merkt hij dat het haar zijn eigen herinneringen van een verduisterde slaapkamer in oorlogstijd oproepen. De nieuwe verhalen weten dit niet te overschrijven.
Bruce Chatwin: In Patagonië. Oorspronkelijke titel: In Patagonia. Uit het Engels vertaald door Eelco Hesse. Amsterdam: Uitgeverij Bert Bakker, 1987 (1e druk in 1979). ISBN: 90 351 0518 4. 228 pagina’s. Alleen antiquarisch verkrijgbaar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten