Je ziet het in de verte naderen. Je bent al te laat. De golf overspoelt je en sleurt je mee. Iedereen praat erover en je wilt dolgraag meepraten. Daarom keek ik zondagavond ook naar de onthulling van Peter R.
Onthulling, over dat woord durf ik nog te twijfelen. Het was meer de invulling van de theorieën van meneer De Vries, weliswaar uit de mond van de vermeende dader. Gaat het hier om een heuse gewetenloze psychopaat of om een tiener die klunzig zijn eigen onschuld in zee gooit?
Zeven miljoen kijkers, zeven miljoen rechters die de jongen minstens tot levenslang veroordelen. Waarvan ik nog het meeste schrok was een psychiater die op de televisie een complete analyse wist te geven van Joran, terwijl hij niet meer gezien had over de jongen dan wij. Als hij altijd zo snel zijn oordeel klaar heeft, mag half Nederland de sticker TBS op de rug geplakt krijgen.
Zeker het zou niet mijn vriend zijn en de televisie-uitzending had allemaal wel een hoog 'Charlie da Silva'-gehalte, waarbij pocherij en grootdoenerij schering en inslag waren. Ik kon vaak het lachen niet inhouden. Het Antilliaans vloog je om de oren. Veel stoerdoenerij en opgeklopte waarheden. Bovendien ontlokte de bestuurder van de auto bomvol verborgen camera's ook één en ander bij de dader.
Daarnaast riepen de 'bekentenissen' meer vragen op dan antwoorden. Wie waren die handlangers en waarom had Peter R ze niet gezocht? Hij maakte het zich wel makkelijk af door te vertellen dat dit een zaak van de politie was. Journalistiek gezien lag het goud voor het oprapen en Peter R had een echte onthulling gehad. De enige fact-check die Peter maakte was de ontdekking van het zandpaadje en de telefoon waarmee Joran zijn handlanger belde.
Nu jaagt iedereen op de man met de achternaam die Peter R wegpiepte, behalve de politie. Volgens mij heeft de butler het gedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten