De zon roept ons de tuin in. De bladeren van het najaar liggen nog op de aarde. Het is voorjaar, zo fluistert de zon op de witte huid.
De zandbak waar Doris vorig jaar met zoveel plezier in speelde gaat open. Een dikke laag water dobbert op het zand en op het zand groeit mos. De geur van een lang niet ververst aquarium stijgt op uit het speeltuig.
Samen met Doris schep ik het water uit de bak en daarna volgt het vieze zand. Het water kan terecht in de gortdroge tuin, zo besprenkel ik het Ginko'tje met het voedingsrijke water. Als de bak even later droogt in het voorjaarszonnetje, dan lees ik verder in Van Heerdens In de plaats van liefde.
Wat had ik dit graag gedaan op mijn vakantieadres, zo in de warme zon voor het huisje, met een koud Moezelwijntje en het uitzicht op het meertje en de heuvels. Wat daar aan regen viel, schijnt hier aan zon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten