24 april 2008

Mogelijk ga ik dat boek lezen

'Indien ik naar het gymnasium was gegaan zoals ik eigenlijk gewild had, inplaats van een H.B.S. 5j., dan zou ze 'deze man waarschijnlijk nooit ontmoet hebben tenzij dan veel, veel later. Mijn leven zou dan een heel ander verloop gehad hebben. En het zijne ook. Welk vreemde gedachte.'
Zo opent Clara Eggink haar memoires aan de dichter die met het kleine geluk beroemd is geworden: Jacques Bloem. Ik kocht het boek vandaag uit een lot met allerlei werken van en over Bloem, en wat delen Van Eyck. De veiling was op de eerste dag van mijn vakantie geweest en dit lot was de enige winst uit de veiling van De Eland uit Diemen. De boeken komen uit het bezit van wijlen Wim J. Simons van uitgeverij De Beuk.
De titel Leven met J.C. Bloem spreekt boekdelen. Zij was 19 en hij was 38 toen ze elkaar voor het eerst ontmoetten. Hij was gecommitteerde bij haar eindexamen. Een leuke man met humor, maar een crime om mee samen te leven. Dat is haar samenvatting van zijn leven.
Het boek bevat ook veel wetenswaardigheden die mij niet zo interesseren. Eggink bestudeert het vroege werk van Bloem uitvoerig en maakt allerlei opmerkingen over de ontwikkeling van zijn handschrift.
Details die mijn aandacht niet hebben.
Getroffen werd ik door de volgende passage over het 'proeven' van boeken: 'Er was in het dagelijks leven in wezen maar één ding waar hij aan verslaafd was niet alleen, maar waar hij alles aan opofferde. Dat waren boeken en het bezit daarvan.
Behalve een lezer was hij een proever van boeken. Het was voor hem soms voldoende letterlijk van een boek te proeven, het niet helemaal te lezen, om te weten was hij eraan had. Het resultaat van die houding ten opzichte van de letteren was natuurlijk dat hij veel te veel boeken verzamelde om in een mensenleven te lezen.' (48)
Het teken van de herkenning, alsof het over mij ging en mijn liefde voor boeken. Ik koop ook altijd boeken met de gedachte dat ik het ooit zou kunnen gaan lezen. Ik koop niet met een voornemen, maar met een mogelijkheid.
Misschien dezelfde houding is de aanleiding dat ik het boekje bezit: het leek me een goede mogelijkheid om later te lezen. Van Egginks boek over Bloem heb ik aardig geproefd.

Geen opmerkingen: