De vrijmarkt, elk jaar opnieuw kan ik de verleiding niet weerstaan even langs de uitgestalde zolderwaar te struinen. Het biedt een kijkje in onze rommel. De spullen die wij niet van waarde achten en tegelijkertijd laat het zien dat we enorm goed kunnen afdingen. Ik wist de drang van binnen uit te stellen tot vandaag. Ergens viel het tegen wat ik aantrof.
Wat is iets waard en wat is iets waard op de vrijmarkt. Het zijn 2 verschillende grootheden. De waarde van de vrijmarkt ligt in het afdingen. Een triviant-spelletje voor 10 euro is echt te duur mevrouw. Net als een aftandse laptop waarin batterij en geheugenkaart ontbreken. Daar heb je niks aan.
Laptop voor 5 euro
In de eerste waren we niet getrapt. In de tweede bijna. Ik liep al met de laptop voor 5 euro onder mijn arm toen ik zag dat er niet eens een accu en geheugenkaart aan zaten. Daar kan ik niks mee, besefte ik en ik bracht hem terug. Gelukkig kreeg ik mijn geld terug. Een teleurgesteld jongetje achterlatend.
Wat eerder sprak ik een mevrouw die er enigszins afgemat uit zag. Dat mocht ook wel want ze zat 25 uur in de buurt van het Stationsplein. Ze had er al gistermiddag rond 13 uur haar waar uitgestald. Haar eigen voorraadje was er doorheen. Nu verkocht ze de spullen die ze van anderen had gekregen. ‘Wel heel hoor’, verzekerde ze me. ‘Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om kapotte dingen te verkopen. Anders gooi ik ze weg of ik geef ze weg.’
Ze vertelde me dat de opbrengst van 25 uur zitten bij de 450 euro ligt. ‘Daar kun je lekker van uit eten’, zei ze. ‘Wel een paar keer’, bevestigde ik met een mond die openstond van verbazing. ‘Alles wat langer dan een jaar op zolder staat, neem ik mee. Weg met die rommel. Als je er niks mee doet, moet je het ook niet bewaren.’ Woorden waar ik als verzamelaar eigenlijk heel stil bij bleef.
Kapotte troep
Die vrouw heeft gelijk. Ook dit jaar verbaasde me het weer met wat voor een troep mensen op de proppen komen. Je ziet mensen kapotte glazen, groezelige knuffels en ongewassen kleren gewoon schaamteloos verkopen. Het schijnt bij de sport te horen, maar een koopmansgeest heeft het allerminst. Laat het dan nog lijken dat de spullen in elk geval zijn schoongemaakt.
Voor ons bood de vrijheid de mogelijkheid om goedkoop aan spelletjes, speeltjes en overbodige spullen te komen. Voor Inge de kans om wat materiaal voor de BSO aan te schaffen. Je koopt op zo’n markt altijd dingen die je niet nodig hebt. Of iets dat je een klein beetje nodig hebt. Het afdingen is een sport. En voor Doris bood het de kans om haar zakgeld uit te geven. Ik moet zeggen dat ze dit heel zorgvuldig en doordacht deed.
Consumptiemaatschappij
Misschien dat als je jong bent, je minder door de consumptiemaatschappij gegrepen bent. Als de vrijmarkt iets laat zien, dan is het hoe snel we onze spullen zat zijn. Ergens liggen de mooiste dingen te koop. Iets dat het nog goed doet, is al vervangen voordat het kapot is. En dan eindigt het op zolder. Als het dan geluk heeft, mag het met koninginnedag naar buiten en in het zonnetje op een kleedje liggen. En toch blijft de rommel van de vrijmarkt heel verleidelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten