Huidskleur

Bij het lezen van Dertig dagen van Annelies Verbeke besef ik helemaal niet dat de hoofdpersoon van het verhaal, Alphonse, zwart is. In eerste instantie verbaast het mij wel dat iedereen aan hem vraagt waar hij vandaan komt.

Als hij het zelf vraagt, in de veronderstelling dat iedereen deze vraag heel belangrijk vindt, krijgt hij een vreemde blik toe. Net zo’n vreemde blik als ik heb als de verteller opmerkt dat Alphonse deze vraag zo vaak krijgt toegeworpen.

Poep opruimen

Ik ontdek pas dat hij zwart is als hij de schrijfster bevrijdt van de opdringerige interviewer die zit te poepen in haar kamer. Hij veegt zijn gat af met een pak dunne bladzijden uit de Van Dale:

‘Dit kan toch niet, man,’ begint Alphonse. ‘Is die neger van jou?’ vraagt de ander, die zijn broek nu weer dichtgespt. Zijn geur rijst op van de vloer, strekt zich uit naar de hoeken van de kamer. (111)

Alphonse vindt dat de interviewer de poep moet opruimen. Daarvoor verspert hij de uitgang en gaat in de deuropening staan met de armen gekruist. De man wil het niet opeten, maar dat vraagt niemand, zegt Alphonse. De interviewer mag nadat hij het opgeraapt heeft ook nog eens de vlek uit het tapijt wissen.

‘Ik ben een Belg! Ik heb rechten!’ roept hij nog. (112)

Alsof een blanke Belg gewoon in een kamer mag schijten als hem iets niet bevalt. Vanaf dat moment kun je alles beter plaatsen. Alphonse is een bijzondere man die zich goed staande weet te houden ondanks zijn huidskleur. En opeens realiseer ik mij dat je bij het lezen van een boek automatisch invulling geeft aan de personages.

Annelies Verbeke: Dertig dagen. Roman. Breda: De Geus, 2015. ISBN: 978 90 4453354 5. 320 paginaś. Prijs: € 19,95

Lees morgen het vervolg in Vooringenomenheid

Een perfecte dag voor literatuur

Dit is mijn derde bijdrage over Dertig dagen van Annelies Verbeke. We lazen dit boek bij Een perfecte dag voor literatuur van notjustanybook.nl. Lees de bijdragen van anderen in de reacties.