Je leest over een man en ziet in gedachten een blanke man. Zou een donkere man nu een blanke man lezen of een iemand van zijn huidskleur? Ik weet het niet, maar ik verbaas mij bij het lezen van Dertig dagen over mijn eigen vooringenomenheid.
Huidskleur belangrijk
Als hij na het poepincident weer in zijn auto zit, leest hij het verhaal van de schrijfster. Het is een erotisch verhaal waarin de relatie met huidskleur juist heel belangrijk is en uitvoerig beschreven wordt. De diëtiste in het verhaal vindt de stukadoor aantrekkelijk:
| De stukadoor is niet erg jong, zo lang als zij, magerder dan slank en, welja: zwart – of toch zeer donkerbruin. (114) |
Subtiele signalen
De verteller van Derig dagen heeft de klusser Alphonse niet zo geïntroduceerd in de roman. Zeker hij geeft genoeg aanwijzingen, maar wel in de vorm van subtiele signalen. In het begin noemt iemand hem Obama of vragen mensen waar hij vandaan komt. Die gewoonte neemt hij over, maar daar reageren mensen dan heel raar op.
Pas als de interviewer opmerkt dat Alphonse een neger is, dringt het tot mij door. Vanaf dat moment laat dat gegeven je niet meer los en kleurt het verhaal heel anders dan eerst. Een bijzonder effect. Ik ben er erg onder de indruk van.
Annelies Verbeke: Dertig dagen. Roman. Breda: De Geus, 2015. ISBN: 978 90 4453354 5. 320 paginaś. Prijs: € 19,95
Dit is het vervolg van Huidskleur
Een perfecte dag voor literatuur
Dit is mijn vierde bijdrage over Dertig dagen van Annelies Verbeke. We lazen dit boek bij Een perfecte dag voor literatuur van notjustanybook.nl. Lees de bijdragen van anderen in de reacties.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten