Ik heb genoten van de stroom aan herinneringen die de verteller in de roman Place Lamartine verwoordt in een staat van gekte. Hij staat op het dorpsplein, het publiek stroomt toe en hij vertelt zijn herinneringen. Op een mooie manier verwerkt Jeroen Blokhuis nu de herinneringen van Vincent van Gogh in Nederland, Parijs en België.
Ze komen voorbij: de pastorietuin in Zundert, het Drentse landschap, de Belgische jaren van evangelisatie en de tijd in Parijs. Ze worden mooi verwoord in losse herinneringen, 11 in totaal in dit hoofdstuk.
Het zijn heel sensitieve herinneringen:
| een klodder spuug op de gele huid. (81) |
| soep in het duister. (83) |
| het haar van Rachel. Kunstig opgestoken. (83) |
| een hond in het veld. Een bruine hond, die in het avondlicht rossig leek. (84) |
| een schilderij. (86) |
| de dans met een vrouw op quatorze juillet. (87) |
| een klap van een platte hand op mijn hoofd. (87) |
| de lucht boven dit pleintje, de Place Lamartine in Arles. (87) |
Stuk voor stuk prachtige herinneringen, die de schilder verwoorden. De beelden, geuren en andere sensaties die de schilderijen van Vincent van Gogh oproepen.
Aan de hand van de herinneringen vertelt de verteller Vincent van Gogh zijn levensverhaal. Alle plaatsen komen voorbij. Daarbij speelt de intense beleving van deze plaatsen een rol.
Deze plaatsen zijn de gemeenplaatsen geworden van de schilderijen en tekeningen van Vincent van Gogh. Een aparte gewaarwording is dat om dat te beleven in de roman van Jeroen Blokhuis.
De herinneringenstroom vervormt ook tot een mix van de gedachtenstroom, stream of consciousness, met de herinnering van het levensverhaal. Zo maakt de gekte zich meester van de meester.
Jeroen Blokhuis: Place Lamartine. Roman. London: Holland Park Press, 2015. ISBN: 978 1 907320 53 8. Prijs: ¤ 12,50. 123 pagina’s. Bestel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten