Een vraag waar door het snelle schrijven een paar onvolkomenheden in waren terechtgekomen. Gelukkig heb ik kritische lezers die misschien iets langzamer lezen dan ik schrijf.
Snelschrijver
Een drukke week is daar de schuld van, maar ik heb de gewoonte om sneller te willen schrijven dan goed voor mij is. Of zoals de dichter Adriaan Roland Holst opmerkt in zijn kwatrijn aan Simon Vestdijk: ‘o gij, die sneller schrijft dan God kan lezen!’.
Maar terug naar het snellezen. De boekenvraag van vorige week ging over hoe snel je eigenlijk leest. Ben je je daarvan bewust en zou je stiekem sneller willen lezen?
Voor de lol
De bloggers die mijn boekenvraag hebben beantwoord, hebben mijn blog gelukkig niet snelgelezen. Zo gaat Ruud diep in op het lezen voor de lol en zakelijk. Zakelijk lezen mag snel.
Als het ter ontspanning is, dan gebeurt het op het tempo dat het best bij het boek past. Dat zal rond de 50 pagina’s per uur zijn bij hem, maar het lezen van filosofie of poëzie vraagt wat meer tijd.
Poëzie lezen
Om op het laatste nog wat dieper in te gaan, heeft hij mijn opmerking over het hardop uitspreken van poëzie goed begrepen. Al geloof ik niet dat het zo zwartwit is als Ruud het ziet.
De taal staat weldegelijk soms boven de betekenis. Daarom kan ik zelfs genieten bij de voordracht van een gedicht in een andere taal die ik niet beheers. Gewoon omdat hier de pure klank van de poëzie spreekt.
Meer lezen
Snellezen of niet. Renata en Elisabeth zouden wel meer willen lezen dan ze nu doen. Fictie vraagt hierbij een andere leeshouding dan zakelijke teksten. Daar mag je best een woordje laten vallen, maar bij een roman moet je toch een beetje de aandacht zien te houden. Dorien merkt dat met het verstrijken van de jaren het lezen steeds sneller gaat. Een boek uitlezen is nu veel makkelijker, concludeert ze aan het eind van haar reactie.
Tijd nodig
Peter vertelt over de militair tijdens zijn militaire dienst die films op video opnam en daarna versneld afkeek. Zo kon hij toch meepraten over de films, maar hoefde hij er niet al die kijktijd aan te spenderen.
Misschien zou ik wel snel willen lezen, maar ik kan het niet, concludeert Peter. Hij heeft een tijdje gedacht dat hij het kon, maar merkt dat de boeken die hij zo snel gelezen heeft, ook vluchtig gelezen heeft. De inhoud is niet beklijft. Nee, lezen heeft tijd nodig.
Minder lezen
Maakt het voor het lezen van fictie veel uit of je snel leest of niet? Voor Paul is snellezen geen optie. Hij ziet een tijdwinst alleen maar in het niet-lezen. Juist het herlezen van bepaalde passages kost tijd en is slecht voor het geheugen.
Daarom probeert hij vooral wat hij gelezen heeft, op te halen uit zijn geheugen. Veel effectiever. Het scheelt tijd en is een goede geheugentraining, vindt hij.
Minder lezen
Minder lezen levert zo meer tijdwinst op dan snellezen. Het laatste bevat ook het risico dat je dingen moet herlezen omdat niet alles goed is opgeslagen in het geheugen.
Niet met een boek
Met succes volgde blogger Carel een cursus snellezen. De truc: diagonaal door de tekst heen gaan. Heerlijk bij het lezen van krantenberichten of een saai rapport voor het werk. Voor een boek is het zonde, vindt hij: ‘Smul van de opbouw, van de woordkeuze.’
Ervaren van een tekst
Voor Niek betekent snellezen dat de leeservaring verandert. Ze krijgt het gevoel dat ze langs de bladzijden zweeft en er alleen uithaalt wat nodig is om de tekst te kunnen volgen. Dat gevoel is misschien handig bij het doornemen van een vergaderstuk, een boek dat je voor je plezier leest, verliest aan waarde.
Juist het ervaren van een tekst verdwijnt bij het snellezen van een tekst. Daarom is het rustig lezen van een fictieboek juist heel prettig. Het draagt bij aan de ervaring van het boek.
Niet sneller, maar langzamer
De wens juist niet sneller te lezen, maar langzamer komt ook bij blogger Ali naar voren. Bij het lezen van een nieuw, spannend boek, wil ze er nog weleens te vlug doorheen gaan. Iets dat ze herkent van het lezen toen ze nog kind was. Maar met dat snellezen verlies je het overzicht. Daarom ziet Ali langzamer lezen als winst. Het hoeft allemaal niet zo snel.
Nog sneller?
Martha leest al snel, vindt ze zelf. Als ze nog sneller zou lezen, dan zou ze helemaal niks meer meekrijgen. Ze moet zich juist een beetje afremmen. Langzaam lezen zorgt ervoor dat je meer van het boek kan genieten. Wel zou ze wat meer tijd willen hebben om te kunnen lezen. ‘Kan iemand wat meer uren in de dag stoppen?’ verzucht ze.
Leesuitdagingen
Blogger Jannie verbaast zich over alle leesuitdagingen die ze tegenkomt op internet. Het initiatief van elke week een boekenvraag, beschouwt ze ook als zo’n uitdaging. Elke week een vraag verzinnen en dan aan het eind alle antwoorden samenvatten tot een blog.
Al die leesuitdagingen kunnen er ook voor zorgen dat je sneller wilt lezen dan goed voor je is. Want als je snelleest, draagt dat bij tot een minder goed tekstbegrip. Ook Jannie haalt het Amerikaanse onderzoek van psychologen aan die dit concluderen.
Als je zo graag wilt snellezen, lees je dan nog wel met de juiste intentie? Dat is natuurlijk een goede vraag. Lezen voor je plezier zou niet moeten draaien om aantallen, maar meer om het genieten van het boek dat je leest.
Tekstbegrip
Voor blogger Fokke staat het tekstbegrip voorop bij het lezen. Hoe langzamer je leest, hoe beter je het boek begrijpt. Je kunt wel door een boek willen vliegen, maar krijg je dan nog goed mee waar het boek over gaat?
Genieten dus van het boek dat je voor je hebt. En dan lees je maar een boek minder. Geniet vooral van het boek dat je aan het lezen bent en denk niet aan al die boeken die je nog zou willen lezen. Uitdaging of niet. Een echte leesuitdaging is het goed lezen van een boek.
Lees morgen de zevende vraag voor #50books
#50books
De leesvraag #50books is een initiatief van Peter in 2013. Martha nam het in 2014 over en in2015 ging Peter zelf weer verder. Vanaf de eerste vraag doe ik regelmatig mee. Naar overzicht van alle vragen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten