De veiligheid van Rita Verdonk is in gevaar. De vrouw die doet wat ze zegt en recht door zee is, vindt dat ze niet meer veilig is. Ze moet de gepanserde auto inleveren en wordt voortaan enkel door een auto met haar twee beveiligers gevolgd.
Het lijkt wel of alleen kamerleden de privileges genieten van een cordon beveiligers om zich heen. Niet-kamerleden die zeggen wat ze denken, lopen een stuk meer gevaar op.
Wat mij bij deze discussie sterk opvalt, is dat een ondeskundige als Verdonk over haar eigen veiligheid oordeelt. Ze zou veel minder veilig zijn dan de deskundige, de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding, oordeelt.
Het Fortuyn-syndroom, kun je het noemen. Pim Fortuyn en Theo van Gogh hebben destijds hun veiligheid te positief ingeschat, mensen als Verdonk leggen bedreiging langs een andere meetlat dan de Terrorismebestrijder.
Waarschijnlijk maakt beveiliging paranoïde. Zodra het minder wordt, voelt de bedreigde zich meer bedreigd. Eenmaal een gepanserde auto en vier beveiligers om je heen, en je kunt niet meer zonder.
Angst is een slechte raadgever, maar staat in een kamerdebat boven deskundigheid. Een minister van Justitie moet terugkomen van een belangrijke bespreking om zich over het eigen hachje van de kamerleden te buigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten