Een paar weken geleden voer een bootje voorbij met iemand die al het oud ijzer uit de gracht dregde. Hij wierp vervolgens de oude fietsen, winkelwagentjes en andere troep die voorbijgangers in de gracht dumpen, op het talud.
Een logistieke misser, want binnen enkele dagen lag het gedregde goedje alweer in het water. Nu steekt het er zelfs een eindje bovenuit, wat het alleen maar lelijker maakt.
In het aanbestedingsproces bedenkt iemand van de gemeente niet dat het opgedregde ook nog opgehaald moet worden. De prijs van het oud-ijzer is blijkbaar niet hoog genoeg dat iemand dat uit zichzelf doet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten