Het metalen hek met de geronde buizen, het gaaswerk erin en het grindpad deden mij aan vroeger denken. De steentjes kraakten onder mijn schoenen. De kleinste kropen in de zool.
Alles zat potdicht. Geen scheutje licht kon in het huis binnendringen door de dikke vitrage. De bel gaf zo mooi terug en rinkelde daarbij fel. Ik tuurde door het ruitje in de deur. Het glas vervormde bollig alles. Ik zag schaduwen bewegen. Verder niks.
Ik wachtte. Er klonk beweging achter de deur. Rommelen. De schaduwen liepen weg. een kast ging open en dicht. De deur naar het halletje ging open. Het licht bereikte het gangetje. De gestalte stond nu bij de deur. Ze morrelde aan het slot en de deur opende zich.
In haar hand hield ze de 2 boeken: Over F.B. Hotz en Over Gerrit Komrij. Ze wilde er eigenlijk teveel voor hebben maar omdat ik in de buurt was, haalde ik ze maar op. Ik stelde me voor, als ‘de jongen van marktplaats.’ Ze keek me verbaasd aan: ‘Bent u niet een beetje te jong voor deze boeken?’
Ik keek met dezelfde verbazing terug. ‘Ik bedoel, ik had u veel ouder verwacht. Dit soort boeken lezen mensen van mijn leeftijd. Wij vonden dit vroeger mooi.’ Een kluw stuivers, dubbeltjes en 50 cent-munten duwde ik in haar hand. ‘Het klopt’, zei ik erbij.
Ik hield de boeken in mijn hand vast. Trots en verontwaardigd tegelijk. De deur ging dicht terwijl ik het stalen hek opende. De sleutel draaide het slot dicht. Ik liep naar de auto. De handel was verricht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten