Het grasveld was onzichtbaar geworden door het hoge struikgewas. Bladeren en takken hielden de doorgang tegen voor zicht en lijf. Iemand kon er zich goed verstoppen, zonder dat anderen het zouden zien. Veel mensen houden er niet van. Het brengt gevoelens van onveiligheid met zich mee.
Daarom ging er het mes in. De struiken en jonge bomen werden gesnoeid. De bomen afgeknot tot lege stammetjes. De struiken verdwenen. Alleen de hoge bomen mochten blijven staan. Dagen waren mannen in oranje hesjes in de weer de bomen om te zagen, de takken los te trekken en de bladeren op te ruimen.
Als je nu langsloopt, zie je een kale vlakte, leeg gras. Je kijkt tegen de blinde muur van het restaurant en ziet de lindebomen van het park. Het is soms juist mooier is iets niet te zien. Maar een fietser rijdt langs. Hij ziet mij kijken. ‘Een stuk beter dan eerst’, is zijn commentaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten