De trein stopt. Deuren gaan open. De reizigers stappen uit het treinstel. IN een mooie rij lopen ze het perron af. De sleur trekt in de richting van de roltrap. Maar de treden rollen niet. Ze houden zich stil. De eerste komt bij de trap, houdt de leuning vast en hoopt dat de trap zich in beweging zet. Het blijft stil.
De tweede komt aanlopen. Pakt vrijwel identiek de rubberen leuning vast. Ze verwacht dat de boel in beweging komt. Maar de trap blijft stokstijf staan. Net als de reizigers. Ze houden in eerste instantie stil bovenaan de trap. Als ze merken dat het geen zin heeft, stappen ze naar beneden.
De treden lijken anders te vallen als je van een stilstaande roltrap naar beneden loopt. Misschien minder hoog. Het voelt heel anders dan een normale trap. Ook verwacht je dat de trap zich ieder moment in beweging zet. Het gebeurt niet. Elke reiziger trekt dezelfde teleurstelling en begint maar zelf te stappen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten