De dagen worden korter, het weer wilder en dan krijg je zin in snert. Dikke snert met worst. Het hele huis is in bezit genomen door een weeige geur. Een enorme pan staat op het vuur. In de grote pan borrelt een groene smurrie. Uren achtereen. Om het kwartier moet in de grote massa worden geroerd. De erwtensoep brandt zo aan.
Koken is natuurlijk een vorm van ontbinden. Je probeert de ontbinding in de lekkerste smaak los te krijgen. Vermengd met de weeige herfstgeur ontploft een heerlijke smaakexplosie in de keuken.
Zo kregen we gisteravond een heerlijk bordje snert voor onze kiezen. Het roggebrood met spek binnen handbereik. Zo vermengden zich alle mogelijke wintergroenten in een dikke brei. Voorzichtig blazen en hap. Wat een genot. Dan mag het even voor altijd najaar zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten