Ik vind het knap zegt een moeder als ze Doris omhoog ziet klimmen langs de rails van het klimtoestel. ‘Ach’, zegt een vader. Er kllinkt bluf in zijn stem. ‘Het is simpel. Je komt zo omhoog.’ ‘Nou, mij lukt dat niet hoor’, antwoordt de moeder. ‘Simpel’, bluft de vader nog eens. ‘Nou, laat dan eens zien’, reageert de moeder.
Hij wil zich niet laten kennen en loopt naar het toestel toe. Onverschrokken en dapper. Simpel, even omhoog klimmen. Hij legt zijn handen op de rails. Ze staan wel heel dicht bij elkaar, zegt hij. Het eerste excuus. Dan schuift hij door tot hij niet meer kan staan.
Hij probeert zich omhoog te hijsen, maar nog voor zijn voeten van de vloer zijn, laat hij los. ‘Het is veel te glad’, zegt hij. De vrouw weet wel beter. ‘Zie je, jij kunt het ook niet’, zegt ze. Haar stem klinkt plagerig en ik ben onwijs trots op zo’n dochter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten