In van die grote velden staan de zonnebloemen allemaal fier overeind. In mijn moestuin hangen ze half voorover. De bloem heeft ze helemaal uit balans gebracht zodat ze nu hangen in de schutting. De bloemen mooi vol en geel. Maar de steel helt vervaarlijk naar voren.
Ik had er een aanleunstokje naast kunnen zetten. Geen zin in, vergeten. Ik weet het niet meer. Maar de groei zette mooi door. Ze hellen dan wel iets naar voren, maar de bloem is niet minder mooi. Op eigen kracht hebben ze een weg gevonden.
En dat is wat fier is. Op eigen kracht je kracht vinden, zonder hulp en vol overtuiging. De bloemen staan mooi. Helaas iets teveel uit zicht voor ons, maar ze zijn de overtuigende bekroning van de oogst uit onze eerste moestuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten