Van de Middeleeuwen stappen we in de Romeinse tijd. Doris maakt een koperen speld. Met een hamertje tikt ze driftig op een aambeeld. Terwijl ze bezig is kijken wij in het badhuis. Het is een enorm gebouw, met verschillende zalen en verschillende baden. Het is allemaal erg groot en pompeus. Het maakt een overweldigende indruk, maar mist de slag naar het verleden.
Datzelfde gevoel heb ik ook bij de andere dingen rond de Romeinse tijd. Ik mis de knusheid en het huiselijk dat we in de prehistorie wel hadden. Ook in de Middeleeuwen was dit persoonlijke veel sterker. Hier lijkt het te draaien om de grootheid van alles.
We bezoeken ook een gladiatorengevecht. We zien alle archeotolken meedoen bij een spectaculair gevecht. Met humor en bravoure vertellen de medewerkers over deze gevechten om af te sluiten met een levensecht nagespeeld gevecht tussen een ervaren gladiator en een vrijwel kansloze vechtersbaas. Het publiek wordt mooi opgezweept en kiest partij voor de zwakkere. En met succes, zo blijkt.
Daarna kruipen we nog even terug in de prehistorie. We lopen nog even langs de hutten uit vervlogen tijden. Het is een tijd die helemaal begint te leven. Zeker ook de hutten van de jagers en verzamelaars die meer dan 10.000 jaar geleden door Nederland trokken.
De boten die ze maakten en de eenvoudige maar zeer doeltreffende hutten. We luisteren aandachtig naar de archeotolk. De mensenmassa die we eerder vandaag hier zagen, is verdwenen. De medewerker probeert een speer te maken en vertelt over de jagers en verzamelaars.
We slenteren nog even door het verleden. We weten dat het een reconstructie is, maar het is zo levendig dat je even helemaal leeft in het verleden, de tijd van de prehistorie. Daarom is vooral dit gedeelte van het park erg indrukwekkend.
Bekijk ook de video van Doris in de prehistorie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten