Het bombardement op Dresden behoort tot de tactiek zoals Jörg Friedrich in zijn boek De brand schrijft:
| Men wilde hier een ‘donderslag’ teweegbrengen, een reusachtig bloedbad met 100000 doden; (362) |
Het werd Dresden na een mislukte aanval op Berlijn waarbij ‘slechts’ 2893 slachtoffers vielen in plaats van de bedachte 110000. Het plan zou ondermeer door Winston Churchill zijn bedacht. De latere Nobelprijswinnaar (weliswaar voor de literatuur) had het idee dat ‘Moral Bombing’ wel zou helpen om Hitler op de knieën te krijgen.
Hij vergiste zich. Ook het bombardement op Dresden leverde niet de slachting op zoals hij en de militaire leiders bedacht hadden. In Dresden vielen ongeveer 40.000 doden.
In Dresden vielen de slachtoffers vooral door de beoogde tactiek. Ze wisten zich schuil te houden in de aaneengeschakelde kelders onder de oude binnenstad. Na de eerste bommenregen, kwamen ze weer tevoorschijn en vluchtten naar de corridors, een groenzone aan de oever van de Elbe en hogerop in het Grosser Garten. Hier konden de burgers niet meer vluchten.
Dat daarna nog een derde aanval komt van de Amerikanen, schrijven Henri Coulonges en Harry Mulisch in hun romans. De geallieerden misdragen zich hier en schieten moedwillig mensen neer.
Het levert totale verwarring op. Ongetwijfeld de bedoeling van de geallieerden, maar in mijn ogen zijn het zeer grote oorlogsmisdaden. Oorlogsmisdaden waar niemand voor berecht is.
Vertrokken
Deze week sta ik stil bij de roman Vertrokken van Henri Coulonges, dit voorjaar – 70 jaar na het bombardement op Dresden – uitgegeven door Uitgeverij Nieuw Amsterdam.
Henri Coulognes: Vertrokken. Oorspronkelijke titel: L’adieu à la femme sauvage (1979). Vertaling: Geertui Maks en Lia Tuijtelaar. Amsterdam: Nieuw Amsterdam Uitgevers, 2015. ISBN: 987 90 468 1863 3. Prijs: € 24,95. 448 pagina’s.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten