Het is bijna anderhalf jaar geleden dat de Stedendreef verbreed is met 2 nieuwe rijbanen. Alle bomen langs de uitvalsweg werden gekapt om volgens de belofte weer te worden vervangen door nieuwe.
Dat een boom van ruim 30 jaar oud vervangen wordt door een jong boompje van een paar jaar oud, lijkt niet uit te maken. Net als dat een groot deel van de bossages rond de weg eveneens verwijderd zijn. In de zomer snoeit de tractor alle weidebloemen. Geen wonder dat de bijen het zwaar hebben hier in de stad.
Alles lijkt in dienst te staan van de auto. De grote verworvenheid van de mensheid. Sinds deze zich kan verplaatsen op 4 wielen moet de hele wereld naar het blik op rubberen banden voegen. Zo is de dreef al 2 jaar boomloos. Afgelopen voorjaar zouden ze gepland worden, maar tot nog toe zijn er alleen maar bomen verdwenen.
En telkens weer verbaas ik mij over het gemak waarmee bomen geveld worden. Alsof de kleine boompjes de grote met gemak kunnen vervangen en de groeijaren van de oude bomen niet tellen. Een boom van 30 jaar begint juist een mooi formaat te krijgen en laat iets zien van je eigen nietigheid.
Telkens als ik de auto’s weer hoor en zie langsrazen, vraag ik het mij af. Waarom alles in dienst van die vehikels moet staan. Juist het groen waar ik zo blij van wordt, wordt zo kortgehouden en mag niet groeien, terwijl de groei van het asfalt niet te stuiten is.
Alles voor de auto.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten