We lopen in de ochtendschemering door het park. Het weke licht van de eerste zonnestralen bereikt het plekje bij de kastanjebomen nog nauwelijks. We lopen de bomengallerij in.
Daar staat het dier. Niet veel groter dan een kat, iets lager op de poten lijkt. Ik zie een dikke staart en een lichte bef. Het is moeilijk te zien, maar ik meen een spitse snuit te zien. Het verraadt dat hier een vos staat.
Helemaal zeker weten doe ik het niet. Zou het echt? Hier in het park. Ik heb hier nog niet eerder en vosje gezien, al weet ik dat het heel goed mogelijk is. Bijna vanzelfsprekend zelfs. Het aangrenzende Beatrixpark moet wel vosjes verbergen. Ik heb ze immers ook in andere gebieden binnen Almere gezien, zoals Pampushout.
Nu staat het dier vol concentratie onze kant op te kijken. Wij kijken terug. De honden kijken met net zoveel zijn richting op als hij in de onze. We stappen vooruit, een paar stappen en dan verdwijnt het vosje.
De witte pluim op de staart haalt het laatste beetje twijfel weg. Al haalde de ochtendschemering alle kleur weg. De volle staart met de pluim is het overtuigende bewijs. We hebben even Reinaert in de ogen gekeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten