Ineens zie ik ze staan in de rij met boeken in de uitverkoop: de dagboeken van Jan Wolkers. Welgeteld 3 boeken die ik nog niet heb, maar waar ik wel gek op ben. De dagboeken uit 1967, 1970 en 1975. De boeken bevatten zijn dagelijkse aantekeningen, soms geschreven in een telegramstijl, andere keren wat uitvoeriger als een verhaal of anecdote.
Zo beland ik onbewust in het oeuvre van Jan Wolkers. Als ik het dagboek uit 1967 lees, kom ik in de wereld van Horrible tango een verhaal over een bijzondere vriendschap. Het verhaal over het ontstaan is in dit Dagboek terug te vinden. De lengte en uitvoerigheid van de anekdote vertellen dat Jan Wolkers het gaat gebruiken voor een verhaal.
De overige aantekeningen in het Dagboek 1967 liegen er niet om. Wolkers is druk met het maken van een kunstwerk voor de PTT in Den Haag. Daarnaast vervult hij zijn dagen met het schrijven van verhalen. De vertaling van Een roos van vlees in het Engels vraagt een andere aandacht van hem.
Zo geniet ik weer helemaal van de wereld van Jan Wolkers. De natuur is belangrijk, net als verweer en verval. Het leven en seks zijn andere belangrijke componenten waarover Jan Wolkers schrijft. Deze aspecten komen allemaal terug.
Zelfs de moppen die hij in zijn dagboek schrijft, komen later in de boeken weer terug. Daarmee betreed je met het lezen van de Dagboeken van Jan Wolkers weer helemaal in de wereld van deze schrijver en kunstenaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten