We kronkelen naar de Groene kathedraal over het meanderende fietspad tussen het bos. Daar doemt om een hoek het kunstwerk van bomen en ruimte op. De natuur krijgt hier de kans om een tempel te bouwen.
De vorm waarin de bomen zijn gepland verwijst naar de beroemde Franse kathedralen. Hier ligt het grondplan van de Notre Dame in Reims. De bomen vormen de muren en pilaren. Nu met de kale bomen komt de vorm veel zuiverder over. Het groen leid je niet meer af.
Zo lopend tussen de bomen zie je de grootsheid van zo’n kathedraal nog duidelijker. De Waterlandseweg suist op de achtergrond. De wind krijgt niet zo mooi vat op de ijle populieren. Zo let je op heel andere dingen. Het fijnmazige mos op de boomstammen bijvoorbeeld en de sprietige takken die overal omhoog steken. Het maakt dit groene kunstwerk ook in de kale maanden van het jaar de moeite van het bezoek waard.
Zo willen anders terugrijden dan we kwamen. Daarom pakken we de gewone weg om naar huis te fietsen. We komen via een stukje Vogelweg weer op de fietspaden en rijden zo langs de vaart, aan de andere kant van het water dan we eerder fietsen. Hier proef je de polder op zijn best, al fietsend langs de rijen populieren. De nieuwe woonwijk Nobelhorst is in aanbouw, de nieuwe huizen rijzen uit de grond. Toch triomferen hier de hoge bomen en maken het tot het bos, waarmee Almere Hout zijn naam eer aandoet.
Als we over de brug rijden, kiezen we opnieuw voor een andere terugreis. We kruisen de weg die we heen fietsen en komen in Almere Haven. In dit parkje picknickten we jaren terug. Doris nog zo klein, Sientje nog bij ons. Zo zaten we hier te genieten van de natuur die Almere zo rijk is. Het lijkt net of je midden in de natuur zit, terwijl je ook midden in de stad zit.
We nemen op dit bankje nog wat te drinken en kijken bij het kleine watervalletje. Iets verderop ligt het kasteel en ook hier genieten we van wat we eerder vanaf een ander fietspad zagen. Zo komen we weer langzaam in de bewoonde wereld en fietsen tevreden naar huis. Een paar keer kruisten we onze wegen, maar geen enkele keer hebben we over hetzelfde pad gereden. Een route die meer de vorm van 8’jes heeft. Een weg die heerlijk was op deze zonnige zondag in maart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten