Na het eerste dagboek van Hendrik Groen Pogingen iets van het leven te maken is er een tweede uitgekomen. In Zolang er leven is vertelt de olijke Amsterdammer Hendrik Groen hoe het hem verder vergaat in het bejaardentehuis.
Samen met zijn vrienden van Omanido, de oud-maar-niet-dood-club, beleeft hij allerlei avonturen in het bejaardentehuis in Amsterdam-Noord. Zoals het bij Hendrik Groen hoort, gebeurt dat vooraf met een waarschuwing: volgens de statistieken haalt iemand van 85 jaar oud, 80 % kans dat hij het jaar niet haalt.
| Ik ga mijn best doen, maar dus niet zeuren als het dagboek, waar ik morgen mee begin, het eind van het jaar niet haalt. Een kans van 1 op 5. (5) |
Ik doe mijn best, maar ik beloof niks, is wat hij hier zegt. Het kenmerkt zijn stijl. Hij neemt het leven zoals het komt, al stelt hij zelf zijn levensstandaard bij.
Zo had hij bijvoorbeeld verwacht dat het leven ondragelijk zou worden op het moment dat hij een luier zou moeten dragen. Nu hij eenmaal een luier draagt, valt het best wel mee en vindt hij het nog goed te doen.
Het levert een mooie insteek op. Hendrik Groen leeft temidden van de klagende ouwetjes, maar hij doet dit met opgeheven hoofd en met heel veel humor. Zo is hij een prachtige insider die met de blik van een outsider naar al zijn medebewoners kijkt.
De club van ouderen die nog iets van het leven probeert te maken, de Omadido, vormt hier een mooie aanvulling op. Zo maken ze regelmatig uitjes waarbij ze geest en lichaam vrijmaken van de waan van alledag. Het levert ze een geheel eigen plaats op in het bejaardentehuis, waar ze met jaloerse én argusogen worden gevolgd.
Hendrik Groen: Zolang er leven is, Het nieuwe geheime dagboek van Hendrik Groen, 85 jaar. Amsterdam: Meulenhoff, 2016. ISBN: 978 90 290 9076 6. 376 pagina’s. Prijs: € 19,99. Bestel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten